This post is also available in: English (angielski)

Oto pomysł na bardziej pożyteczną zabawę. Następnym razem, gdy wybierzesz się na spacer, zabierz torbę i napełnij ją śmieciami, opublikuj jej zdjęcie i wyznacz do tego innych przyjaciół. Wszyscy mamy rękawiczki i maski, będziesz odizolowany, więc nie ma wymówek, ale przestrzegaj ograniczeń kwarantanny. Przyłącz się, nawet jeśli nie zostałeś nominowany.

– napisał Enrico Bagnoli na swoim profilu facebookowym i zmotywował znajomych do porządkowania najbliższej okolicy. Sam na spacerze zebrał pokaźną torbę plastikowych śmieci na brzegu oceanu.

O akcji dowiedziałam się z postu innego znajomego Ignacio Sallent Cucurella, który włączył się do akcji i już w obrębie 50 metrów zebrał pokaźna torbę śmieci.

Z pomocą Rosselli Giannoccari dosłownie w odległości 50 metrów na boiskach Dangan napełniliśmy plastikową torbę puszkami, plastikowymi butelkami i wszelkiego rodzaju śmieciami. Niepokojące jest to, jak samolubni i nieodpowiedzialni mogą być niektórzy ludzie. Uświadomiłem sobie również, że jeśli tak naprawdę nie wytężasz uwagi, to omijasz większość śmieci, które są po drodze. (…)

Podczas moich porannych ćwiczeń nad rzeką zaczęłam zauważać coraz więcej śmieci. Pojedyncze plastikowe rękawiczki, porzucone puszki po piwie, stos papierków po cukierkach pod ławką, choć kosz na śmieci jest tuż obok. Przez głowę przeleciała mi myśl, aby zacząć zbierać te śmieci. Dwa lata temu sprzątałam czasami śmieci nad rzeką. Teraz jednak zabrakło mi odwagi, a wyobraźnia miała już przygotowaną wymówkę: zarazki na śmieciach.

Kiedy jednak przeczytałam o akcji Enrico poczułam się zmotywowana i wszystkie wymówki rozpłynęły się, bo chęć zrobienia czegoś dla lokalnej społeczności i dla przyrody była silniejsza. Tego samego wieczoru wyszłam nad rzekę i zebrałam prawie całą reklamówkę śmieci. Niestety jej nie sfotografowałam. Jednak postanowiłam kontynuować sprzątanie w tej okolicy co tydzień.

W Galway ktoś jeszcze wykonał świetną i trudną robotę

Daniel Bubluski, jednego dnia wydobył ze środkowego odpływu rzeki Corrib, która płynie w lubianym przez Galwayczyków kanale w dzielnicy West End aż 50 puszek. Daniel zauważył, że w kanale pływa również mnóstwo butelek i drobniejszych śmieci. Zamierza kontynuować swoje sprzątanie mimo, że wiąże się, to z przebywaniem w zimnej wodzie. 10 minut w tak zimnej wodzie to już jest wyzwanie. Jego działania zostały zauważone i przedstawione na stronie Galway’sWest End.

Podczas kolejnego spaceru nad rzeką na własne oczy widziałam, jak pewien biegacz podniósł szklaną butelkę, którą zobaczył na swojej po drodze i wyrzucił ją do kosza.

Zróbmy coś dobrego dla naszego lokalnego świata

Teraz kiedy po długim czasie przesiadywania w domu nasza uwaga wyostrzyła się i podziwiamy szczególnie przyrodę. Odważmy się i pozbierajmy śmieci z najbliższej okolicy. Zajmie to niewiele czasu, a przyniesie wielkie korzyści naszej społeczności oraz nam samym. Już następnego ranka po sprzątnięciu śmieci, gdy wyszłam pobiegać nad rzekę mogłam cieszyć się ścieżką bez plastikowych rękawic i trawą bez puszek po piwie. Okolica pachniała świeżością.

Niestety wiele ludzi nie przejmuje się i śmieci w najlepsze. Po dwóch dniach od sprzątania, gdy wybrałam się znów nad rzekę zobaczyłam jak ktoś bezlitośnie powbijał plastikowe butelki w drewnianą ławkę a dookoła piknikowego stołu porzucił papierowe kubki po kawie. Przyznam, że nie rozumiem takiego zachowania.

Czy wiecie, że plastikowa butelka w oceanie może przetrwać nawet 400 lat, a plastik  nie znika ot tak ze środowiska lecz staje się toksyczny i powoduje chaos w łańcuchu pokarmowym. Przyczynia się również do zmian klimatycznych.

Sprzątanie śmieci to może być nasz pierwszy duży krok dla dobra środowiska, a także szerzenie świadomości wśród innych jak ważne jest jego poszanowanie.  Nie będzie to łatwa droga, ale lepiej zacząć coś robić niż narzekać. Na koniec chciałam podziękować Enrico, Ignacio i Danielowi za to, że zmotywowali mnie do konkretnego działania na rzecz naszego miasta. Odważcie się i Wy.

Keep your city clean!