This post is also available in: English (angielski)

Wartość wszystkich rzeczy nie jest czasem ich trwania, ale intensywnością, z jaką się pojawiają. Dlatego to są niezapomniane chwile i wyjątkowi ludzie.

Fernando Pessoa

“Krótkotrwałość” – to projekt, który łączy fotografię impresjonistyczną z poezją i muzyką. Jego twórcą jest Daniel Munteanu, rumuński artysta z Sybina.

W Galerii Sztuki Współczesnej Muzeum Bruckenthal w Sybinie podczas Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego miałam okazję zobaczyć niezwykłą wystawę i filmy zrobione z fotografii oraz wierszy.

W sztuce Daniela Munteanu chodzi o ulotne chwile, które pojawiają się w naszym życiu i znikają tak szybko, ale zostawiają w nas światło. Daniel maluje na zdjęciach właśnie światłem, które wywołuje efekt „malarstwa impresjonistycznego”. Artysta używa w pracy celowej techniki ruchu kamery, fizycznie poruszając aparatem na różne sposoby podczas robienia zdjęcia z długą ekspozycją, by uzyskać prawdziwą impresjonistyczną fotografię na poziomie rzadko osiąganym w przeszłości.

Poczułam spokój oraz poezję w moich kościach

W filmach Daniela obrazy rozmazywały się w strugach światła, ale w tym samym momencie moje uczucia były wyraźne. Wędrowałam po placach najróżniejszych miast niczym po momentach mojego życia, nieważne gdzie, na jakim kontynencie. Był we mnie dom.

Rozmowa z Danielem Munteanu

Blue Tram: Czym jest dla ciebie poezja?

Daniel Munteanu: Dla mnie pisanie poezji jest wyzwoleniem,  to najstarszy sposób wyrażania siebie, jaki kiedykolwiek używałem. Pisanie wierszy, to także uwolnienie mojej wyobraźni, ponieważ w istocie poezja nie ma granic. Poezja powinna być wolna także od pragnienia lub realistycznego opisu lub poddania się jakiejkolwiek ustalonej formie, chociaż możesz nadać jej stałą strukturę, jeśli chcesz lub jesteś wystarczająco dobry, aby to osiągnąć. Można powiedzieć, że poezja śpiewa niesamowicie bez głosu.

B.T: Co zmotywowało Cię do stworzenia tego projektu i połączenia fotografii i malarstwa impresjonistycznego z poezją?

D.M: Myślę, że moje długie doświadczenie w tworzeniu obrazów i pisanie. Naturalnie poczułem, że chcę je połączyć, niczym w haiga. Haiga to sztuka łącząca poezję haiku z kaligrafią i malarstwem. Najpierw łączyłem tylko pisanie i obraz wizualny, ale potem znalazłem również głos dla obrazów.

 B.T .: Czy ten projekt zmienił coś w Tobie?

D.M .: Myślę, że nauczyłem się cierpliwości oraz dostrzegłem fakt, że nawet jeśli jestem bardzo dobry w tym co robię, świat jest naprawdę duży i jest wielu ludzi, którzy tworzą wspaniałe rzeczy. Aby osiągnąć coś, musisz poświęcić dużo czasu i wytrwać w tym. Jeśli chcesz opanować technikę, nie ma skrótów. Czy warto? Nadal nie mam jeszcze odpowiedzi.

B.T. : Powiedziałeś mi także, że wcześniej pisałeś wiersze, ale w tej chwili nie piszesz. Czy chciałbyś na nowo zacząć pisać? Którzy poeci najbardziej Cię inspirują?

D.M .: Tak, chciałbym znów pisać. Naprawdę tęsknię i czuję, że w pisaniu jest wiele mocy.

B.T.: Jacy poeci Cię inspirują?

D.M.: Inspiruje mnie wielu poetów, niektórzy z Rumunii, jak na przykład: Nichita Stanescu czy Cezar Ivanescu, a także międzynarodowi: Rumi, Kahlil Gibran, Leonard Cohen (perfekcyjny mix poezji i muzyki), Walt Whitman, A.E. Poe, Esenin, Leopardi, Fernando Pessoa, Frost, Dickinson, Shelly, William Blake.

Dziękuję za rozmowę! /Mulțumesc pentru interviu!

Wszystkie zdjęcia pochodzą ze zbiorów Daniela Munteanu. Wszelkie prawa zastrzeżone.