Shoefiti – graffiti zawieszone w powietrzu

This post is also available in: English (angielski)

Czasami pewna cząstka nas zostaje zawieszone na linii wysokiego napięcia, tak jak trampki, które wirują od paru dni nad Distillery Road w Galway. Czy zastanawialiście się, dlaczego ktoś wrzuca buty na różnego rodzaju miejskie kable? Ja zawsze myślałam, że zrobił to ktoś, by wykazać się zręcznością po paru piwach. Choć przyznam, że trampki w każdym położeniu wzbudzają moją sympatię.

Tymczasem okazuję się, że rzucanie butów, w języku angielskim shoe-tossing jest rytuałem z tradycjami. Z początku był on najpopularniejszy w USA, Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Australii, Nowej Zelandii, Argentynie, Meksyku, czy w Ekwadorze. Obecnie występuje na całym świecie, choć pozostaje tajemnicą.

Zwyczaj weselny

Być może wywodzi się to z tradycji weselnej praktykowanej w wiktoriańskiej Anglii, kiedy, to goście rzucali butami w nowożeńców, aby życzyć im powodzenia. A Panna młoda ciskała buty zamiast bukietu.  

Rytuał przejścia

W niektórych kulturach wrzuca się buty na linie wysokiego napięcia jako oznakę zakończenia czegoś lub rozpoczęcia kolejnego wyzwania życiowego. Na przykład na zakończenie roku szkolnego. Co zapewne zrobili studenci z Galway. Taki zwyczaj praktykują czasami skaterzy, kiedy uda im się wykonać po raz pierwszy trudny trick. Robią to także sportowcy, albo żołnierze. W australijskim Melbourne istnieje zaułek, gdzie ludzie notorycznie rzucają buty na sznur elektryczny, dla upamiętnienia czegoś co właśnie przeżyli, albo tylko po to, by zrobić potem zdjęcie.

Zaułek w Melbourne, screen-shot z filmu: The Mysterious of Flying Kicks.

Sztuka miejska

W 2005 roku Ed Kohler z Minneapolis wprowadził termin shoefitii, aby opisać zjawisko zawieszania butów. To połączenie shoe (po polsku but) + graffiti = shoefiti. Ponieważ buty przewieszone na liniach wysokiego napięcia tuż nad ulicą mogą wzbudzać podziw, albo oburzać, zupełnie jak graffiti.  Czy są więc symbolem wolności albo naszymi marzeniami? Czasami można odczytać jakiś napis na podeszwie i dowiedzieć się czegoś więcej. Kohler uruchomił także witrynę shoefiti.com, która jest jak kronika o shoefiti z całego świata i poszukuje sensu w tym wspólnym akcie.

Graffiti, Brooklyn, NY - screen-shot z filmu.

Z kolei około 1999 roku, bracia bliźniacy Skewville artyści z nowojorskiego Brooklynu zaczęli wycinać trampki z drewna i wieszać je na miejskich kablach i latarniach swojego rodzinnego miasta. Nawiązując do swoich nastoletnich przeżyć zapoczątkowali nową formę sztuki. W ramach artystycznego performance drewniane trampki wrzucili na różnego rodzaju trakcje ludzie w Amsterdamie, w Londynie, w Utah, Tijuanie, Seatle, czy nawet w Południowej Afryce.  

Akt chuligaństwa

Bywa, że jest to zwykły przejaw chuligaństwa, albo jak głoszą niektóre miejskie legendy sygnał, że w pobliżu działa jakiś gang. Jedno jest pewne bardzo trudno usunąć takie zawieszone buty.

Pamiąka po stracie

Czasami zawieszone gdzieś trampki są znakiem pamięci po bliskiej osobie, która zginęła w danym miejscu. Być może są metaforą przejścia człowieka do nieba , bo podkreślają fakt, że jego buty nigdy już nie dotkną ziemi.

Trampki braci Skewville w Meksyku, screen-shot z filmu.

Zespół muzyczny

Ja znalazłam jeszcze zespół muzyczny Shoefiti, który jak sam stwierdza gra muzykę we własnym niezdarnym stylu, ale uwielbia komponować i nie ma potrzeby być wirtuozem. Czyli trampki lecące w powietrze mogą być sposobem na zaznaczenie naszej wyjątkowości. Na pewno są wyrazem buntu i  manifestu: Tu byłem.

Profesor Marcel Danesi z Wydziału Antropologii Uniwersytetu w Toronto podkreśla, że zawieszone w najróżniejszych miejscach buty są niewątpliwie związane są z ludzką pamięcią.

Faktem jest, że jeśli zostawiasz napis na ścianie, albo wieszasz gdzieś buty. Udowadniasz samemu sobie, że istniejesz. Nawet jeśli jest to rodzaj iluzji. To bardzo interesująca cecha ludzkości.

A jeśli chcesz się dowiedzieć, dlaczego naprawdę na linii wysokiego napięcia wiszą trampki, wrzuć własną parę i określ jej znaczenie? – sugeruje reżyser Mattew Bate w swoim genialnym filmie dokumentalnym: The Mystery of Flying Kicks, który bardzo Wam polecam.

Źródła, z których korystałam:

The Mystery of Flying Kicks – film dokumentalny Matthew Bate.

Shoefiti: Why people hang shoes on Power Lines, Hub Pages.

Shoe-tossing, Wikipedia.org.

Inspiracja: Trampki wiszące nad moją ulicą w Galway.

(Visited 497 times, 1 visits today)

Leave A Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *